Δεν ξέρω

Ας δούμε πως θα βγει αυτό που θα γράψω
Στο ήχο του λευκού γιασεμιού της..
Κάποιο δεύτερο νοήμα, κρυμμένο στη ξενική σπηλιά
Δεν με νοιάζει όμως.. δεν πρέπει
Αυτό που ψάχνω εγώ βρίσκεται ήδη μέσα
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι αισθάνομαι σαν να
ξαναγυρίζω πίσω, σαν να φτάνω πάλι στην αρχή
Και συλλογίζομαι, ποιο το νόημα εξ'αρχής..
Αν κάτι υπάρχει γιατί δεν εμφανίζεται απ'εύθείας,
γιατί επιδιώκει να μας ελκύσει και να μας κάνει να το
αναζητήσουμε εμείς, ποιο το νόημα στη δυσκολία;
Υποθέτω ότι διαφορετικά δεν θα είχε την ίδια αξία..
όλοι μας θα βρίσκαμε γρήγορα αυτό που θέλαμε
από νωρίς, και μετά θα βαριόμασταν, άδικη ζωή θα λέγαμε..
Σάμπως όμως, το ίδιο δεν ακούμε και τώρα; Παντού, τριγύρω
από στόματα που πιστεύουν αληθινά ότι έχουν βιώσει την
ίδια την στεναχώρια, δυσκολίες.
Ξεχνιέμαι...ξεχνάω συνέχεια, μπερδεμένη η σκέψη
πράγματα μου φέρνουν ζάλη
ποιο το νόημα..αύριο πάλι δε θα θυμάμε..
Μάλλον... φτάνει με τη σκέψη,
μάλλον κάπου εδώ καταλαβαίνεις ότι ήρθε καιρός για
δημιουργία... δεν ξέρω ανυσηχώ για μένα..
εγωιστικό;τι λες.. πως μπορείς να επιθυμείς να νοιάζεται
για σένα καποιος ο οποίος τον ίδιο του τον εαυτό πετάει...
Δεν ξέρω..δεν ξέρω ακόμα πολλά πράγματα...
Δεν ξέρω καν πόσα από αυτά θα προλάβω να μάθω...
Αυτό που ξέρω.. από εδώ και στο εξής... είναι ότι δεν
πρόκειται να πω ποτε μου ψέμματα, περί αυτού...
Ποιό το νόημα...;